Sokal - historia i dzień dzisiejszy miasta i rejonu

sokalanin · Gość

Początki parafii w Sokalu sięgają roku 1517. Zachowane wiadomości podają, że w 1662 roku świątynię parafilną w Sokalu odrestaurowano dzięki wsparciu króla Polski Jana Kazimierza. pierwotna lokalizacja świątyni była niedaleko rzeki Bug, gdzie w XIX wieku został wzniesiony nieduży kościółek św. Jana Chrzciciela.

W 1771 roku świątynia parafialna została doszczętnie zniszczona przez pożar, a zniszczone mury w następnych latach całkowice rozebrano.

W okresie józefińskim pracujące w Sokalu siostry brygitki zostały skasowane, a ich świątynia została przekazana dla potrzeb parafialnych. Niniejsza świątynia została wybudowana w XVI wieku przez Katarynę Potocką. W 1783 roku po gruntownych pracach restauracyjnych świątynię konsekrowano pod wezwaniem św. Michała Archanioła.

Kolejny pożar miał tu miejce w 1780 roku. Pożar wybuchł po tym, gdy wiart przeniósł go od drugiej strony Bugu z palącej się świątyni ojców bernardynów. Z dawnego wyposażenia ocalał jedynie cudowny krucyfiks z bocznego ołtarza.

W latach 1932-1935 w świątyni parafialnej prowadzono kolejne prace remontwe, w tym szczególnie polegające nad rozszerzeniem koscioła. Znajdowało się tu cztery ołtarze.

Zachowany obecny kościół parafialny pochodzi z 1938 roku, który wybudował ostatni proboszcz Sokala ks. Nestor Szukalski. W rzeczywistości ta świątynia nigdy nie została ukończona. Dawny kościół parafialny pełnił swoje przeznaczenie do II wojny światowej. Najprawdopodobniej został zniszczony w czasie II wojny światowej. Dziś po nim nie ma śladu. Budynek klasztorny został zamieniony na mieszkania.

Zachowana z 1938 roku nowa świątynia została zamieniona na cele świeckie już w 1945 roku. Po II wojnie światowej granicę pomiędzy Polską Ludową a Związkiem Radzieckim ustalono na rzece Bug, gdy zachodnia część Sokala wraz z klasztorem ojców Bernardynów należała do Polski Ludowej. Centrum Sokala przekazano dla ZSSR. Jedynie w ramach tzw. „wyrównania granic” Sokal został całkowicie w 1951 roku włączony w skład Związku Radzieckiego.

W kościele parafialnym urządzono halę targową, czynną jeszcze na poczatku XXI wieku.

W 2009 roku arcybiskup Mieczysław Mokrzycki mianował samodzielnego proboszcza parafii w Sokalu.

Adres kościoła:
Sokal
ul.
tel. +380979006246

Proboszcz:
Ks. MIHUŁKA Andrzej, 1978, 2002 (Lwów), 2009 – proboszcz

Sokal

Projekt kościoła RK w Sokalu wykonano w okresie międzywojennym według panującej wówczas mody modernistycznej. Była to i nadal jest nowoczesna budowla trzynawowa o sporej dodatkowej powierzchni na działaność katechetyczną i charytatywną.

Dzisiaj prawa nawa nadal jest wykorzystywana jako powierzchnia handlowa dla sklepu sportowego, część lewej nawy,włącznie z dużą kaplicą i pomieszczeniami socjalnymi aktualnie jest wykupiona przez spółkę z udziałem byłego starosty rejonu sokalskiego i działa tam agencja ślubna kojarząca pary polsko-ukraińskie.

W prawej wieży znajduje się redakcja i studio Radia Sokal. Lewa wieża jest pusta, gdyż nie dokończono jej budowy z powodu wybuchu II Wojny Światowej.

Sokal

22 listopada 2011 r. o godz. 15, w obecności metropolity lwowskiego Kościóła RK , abpa Mokrzyckiego i bpa żółkiewsko-sokalskiego Kościoła GK Kołtuna oraz mitrata-proboszcza parafii GK w Sokalu. o.Jarosława zostały przekazane ks. Andrzejowi Mihułce, proboszczowi prafii RK sokalsko Tartakowskiej, klucze do kościoła RK w Sokalu .

Kościół był budowany przed wojną przez ks. Lewartowskiego, a potem Szukalskiego. Po wojnie komuniści zorganizowali w nim bazar handlu mięsem. Od kilku lat kościól stał pusty, a kaplice i pomieszczenia katechetyczne zostały sprzedane lub oddane w tzw. arendę prywatnym przedsiębiorcom.

Gość

Po odzyskaniu 22.11.2011 roku kościoła, dzisiaj ( 24.11.) o 9 rano odbyło się (...) spotkanie u p. Zenowija Zaricznoho głowy miasta Sokal (z jego ramienia we środę 30.11 o godz.15 ma odbyć się tak zwany okragły stół i wtedy mamy otrzymać papiery na kościół-chyba, że któś z deputowanych będzie atakować - proszę o modlitewne wsparcie!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!)

Po spotkaniu w miejskiej radzie (...) cały dzień pracowaliśmy porządkując świątynie. Ludzie chętnie pomagałi, a przechodzący obok wchodzili i radowałi się, że w końcu problem odzyskania świątyni rozwiązano.

Ok. godziny 17 przyszedł o. Jarosław Kaszczuk proboszcz greko - katolickiej parafii p.w.św. Piotra i Pawła, jeszcze raz podziękowałem mu za życzliwość i zaprosiłem do współpracy.

Jestem przekonany, że to wielki cud błogosławionego Jana Pawła II, którego rzeczy znajdowały sie w sokalskiej cerkwi od 13 do 20 listopada, a także Św. Michał Archanioł patron parafii i patron biskupa Sokalsko - Żółkiewskiego Mychajła KOWTUNA (imieniny 21.11) wskazał drogę do jedności i decyzji ŻE KTÓRZ JAK BÓG.

Z Bożą pomocą i ofiarnością ludzi ta świątynia odżyje.
Jutro wraz z ks. Mikołajem idę na odpust św. Josafata do grek.kat.cerkwi w Czerwonogradzie, to będzie okazja zawiadomienia księży o decyzji biskupów.

ks.Andrzej · Gość

.

Witajcie!
W niedzielę 27 listopada 2011r.) o g.15 w uroczystym otwarciu kościoła w Sokalu, Mszy św. przewodniczył ks.prałat Józef Legowicz z Żółkwi + 3 księży (2 ze Lwowa + 1 ze Złoczowa). Dwóch księży: dziekan i ks.Mariusz spowiadali. Było 4 ojców z okolicznych parafii grek-kat z Krystynopola, Poturzycy, Silca.

Przyjechał chór z Żółkwi i Skwarzawy+ siostra zakonna - razem 45 osób, 20 osób z Krystynopola + 4 ministrantów + 5 ministrantów ze Lwowa i znajomi,

Ponadto 7 sióstr ze Lwowa (4 józefitki, 2 służebniczki, 1 marianka), 3 siostry z Jaworowa (Polka+Włoszka+ Indyjka), 2 siostry grek-kat z Sokala. Razem było ok. 250 osób .

.

WP · Gość

.

W Sokalu zostało niewielu Katolików i dla nich ks. Andrzej Mihułka (obecny proboszcz parafii sokalskiej)i ks. Oleg Salamon (obecny rektor WSD we Lwowie) wywalczyli odzyskanie kościoła zbudowanego przez ks. Szukalskiego bezpośrednio przed II wojną.

Będzie to kolejny kościół Rz-K odzyskany w ostatnich latach. Drugi jest od kilku lat czynny w Tartakowie.
.

Gość

.

Про функціонування костелу у центрі Сокаля

Стаття з випуску № 105 від 2011-12-16

Мабуть, мешканці Сокаля помітили, що останнім часом у будній день, а переважно у неділю, відчинені двері костелу.
Там у будень порядкують всередині приміщення, а в неділю відправляють Служби Божі.
Сокальчани собі думають порізному, кожен на свій лад. Отож, аби внести ясність у це питання, Сокальський міський голова Богдан Зарічний запросив представників римо-католицької громади і духовенства, а також окремих представників депутатських фракцій Сокальської міської ради, аби вивчити ситуацію і дійти до певного порозуміння. Насамперед, він поділився інформацією та міркуванням і попросив висловитися присутніх.

O funkcjonowaniu kościoła w sercu Sokala

Artykuł z numeru 105 z 16/12/2011

Najwyraźniej mieszkańcy Sokala zauważyli, że ostatnio w dzień powszedni, ale przede wszystkim w niedzielę są otwarte drzwi do kościoła. Przez cały tydzień odbywa się wewnątrz sprzątanie, a w niedzielę jest odprawiana Msza św. Sokalanie różnie o tym myślą, każdy na swój sposób.

Tak więc w celu wyjaśnienia tej kwestii, sokalski burmistrz Bogdan Zariczny zaprosił duchowieństwo i przedstawicieli rzymskiej wspólnoty katolickiej, a także poszczególnych przedstawicieli frakcji politycznych sokalskiej rady miasta w celu zbadania sytuacji i dojścia do jakiegoś porozumienia. Najpierw podzielił się informacjami i opiniami, a następnie zaprosił obecnych do dyskusji.
.

Gość

.

Богдан ЗАРІЧНИЙ,Сокальський міський голова:
Bogdan Zariczny, sokalski burmistrz

- Ми сьогодні зібралися, щоб обговорити функціонування костелу, який знаходиться у центрі міста. Насамперед, стислий екскурс у минуле. Тривалий час центральна частина костелу, а це 75 відсотків (977 кв. м) від його загальної площі, відповідно до свідоцтва на право власності на будівлю від 12 червня 2001 року є у власності територіальної громади в особі Сокальської міської ради. Ліва частина належить районній раді, а права у приватній власності. 20 вересня 1990 року було рішення виконкому Сокальської районної ради про передачу костелу громаді римокатоликів.

@

@

Bogdan Zaricznyj, sokalski burmistrz:

- Zebraliśmy się dzisiaj, aby omówić funkcjonowanie kościoła, który znajduje się w centrum miasta. Na wstępie, krótka wycieczka w przeszłość. Przez długi czas w centralnej części kościoła, która wynosi 75 procent (977 metrów kwadratowych) jego powierzchni, zgodnie z zaświadczeniem o prawie własności do budowli z 12 czerwca 2001 r. jest to własność społeczności lokalnej, reprezentowanej przez Sokalską Rady Miejskiej. Lewa strona należy do Rady Rejonowej, a prawa jest własnością prywatną. 20 września 1990 r. była decyzja Komitetu Wykonawczego Sokalskiej Rady Powiatu w sprawie przekazania kościoła społeczności rzymskokatolickiej.

.

Gość

.

Я спілкувався з тодішніми членами виконкому, які повідомили, що в певний час римокатолицька громада відмовилася від цього костелу. Також було звернення римокатоликів міста Червонограда та Сокальщини щодо передачі в їх користування каплички у Межиріччі.

Наступне рішення передача костелу грекокатолицькій громаді. Занедовго грекокатолицька громада через брак коштів передала це приміщення міській раді, його треба було серйозно ремонтувати, то міська рада виділила гроші на ремонт даху. Але потрібно зазначити, що бляху для його перекриття надала грекокатолицька громада м. Сокаля.

@

@

Rozmawiałem z ówczesnym członkiem komitetu wykonawczego, który poinformował, że w pewnym momencie rzymskokatolicka społeczność porzuciła ten kościół. Pojawiły się apele rzymskich katolików miasta Czerwonogradu i Sokala w sprawie przekazania im w użytkowanie kapliczki w Międzyrzeczu.

Nastąpiła decyzja o przekazaniu kościoła grekokatolickiej wspólnocie kościelnej. Niedługo potem grekokatolicka społeczność, ze względu na brak środków, przekazała ten budynek radzie miasta; ponieważ budynek wymagał poważnych napraw, rada miasta przeznaczyła pieniądze na naprawę dachu. Należy jednak zauważyć, że blachę na jego pokrycie dała grekokatolicka społeczność Sokala.

.

Gość

.

І тільки в 2001 році Сокальська міська рада оформила право власності на центральну частину приміщення костелу. Відповідно до рішення сесії міської ради від 29 травня 2009 року цю центральну частину передали в оренду українській грекокатолицькій громаді терміном на 25 років. Нещодавно відбулася зустріч між владикою Михаїлом Колтуном, протоієреєм о. Ярославом Кащуком та духовенством римокатоликів і на ній погодили, що римокатолицька громада проводитиме Богослужіння в цьому костелі і вкладатиме кошти в його реставрацію. І, отже, від римокатолицього духовенства ми б хотіли почути, який ви бачите статус костелу, як думаєте його використовувати.

@

@

I dopiero w 2001 r. rada miasta sokala przyznała prawo własności do centralnej części pomieszczeń kościoła. Zgodnie z uchwałą sesji rady miejskiej w dniu 29 maja 2009 ta centralna część została wynajęta grekokatolickiej społeczności ukraińskiej na okres 25 lat. Ostatnio na spotkaniu bpa Michała Kołtuna i archiprezbitera ks. Jarosława Kaszczuka z duchowieństwem rzymskich katolików (z udziałem arcybiskupa Mokrzyckiego, dop.red.) ustalono, że wspólnota rzymskatolicka będzie odprawiała liturgię w tym kościele i będzie inwestowała w jego odnowienie. A zatem, od duchowieństwa rzymskokatolickiego chcielibyśmy usłyszeć, jak wy widzicie status kościoła, jak zamierzacie z niego korzystać.
.

Gość

.

Опісля слово мали духовні особи римокатолицької церкви.
о. Андрій МІГУЛКА, римокатолицький священик:

- Тішуся, що це питання вирішується між громадами УГКЦ та римокатолицькою. Можу представити кілька листів щодо історії, архівну довідку. В архіві жодної відмови громади немає. Є зверенння в 1992 році нашого митрополита Мар`яна Яворського до Кабінету Міністрів з переліком сакральних будівель, це храми, плебанії, школи.

У цьому переліку є і Сокаль. А це свідчення того, що громада не переставала добиватися костелу (авт.: Хоча заради достовірності потрібно відзначити, що з 1990 р. по 2005 рік, протягом 15 років, не було жодного звернення римокатоликів щодо використання костелу, бо у міського голови в 2010 році почалося інтенсивне листування між римокатолицьким духовенством і міською радою.

І це визнав о. Андрій Мігулка). Грекокатолицька і римокатолицька церкви підпорядковуються одному Святійшому Отцю і конфлікту між нами не має бути. В інших місцевостях такі питання мирно вирішуються.

@

@

Potem słowo miał duchowny rzymskokatolickiego kościoła.ks. Andrzej MIHUłKA, proboszcz parafii.

- Cieszę się, że ten problem rozwiązuje się między społecznościami grekokatolickimi i rzymskokatolickimi. Mogę przedstawić wiele listów na temat historii, dokumentów archiwalnych. W archiwum nie ma zaprzeczenia wspólnoty. Jest pismo z 1992 roku, naszego metropolity Mariana Jaworskiego do Rady Ministrów z listą obiektów sakralnych, świątyń, plebanii, szkół. Na tej liście jest również Sokal.

I to jest dowód, że wspólnota nie przestała starać się odzyskać kościół (dop.red.: dla ścisłości należy zauważyć, że od 1990 do 2005 roku, przez 15 lat, nie było żadnego pisma rzymskich katolików na korzystanie z kościoła, ponieważ u burmistrza Bogdana Zaricznego nie ma takich dokumentów, dopiero w 2010 roku rozpoczęła się intensywna korespondencja między rzymskokatolickim duchowieństwem i radą miasta.

I tego przykładem jest ks.Andrzej Mihułka). Kościoły grekokatolicki i rzymskokatolicki są podporządkowane temu samemu Ojcu Świętemu (dop.red.papieżowi) i konfliktu między nami nie powinno być. W innych miejscowościach takie problemy są rozwiązywane pokojowo.
.

Gość

.

Отже, 23 листопада цього року грекокатолицька громада розірвала договір з Сокальською міською радою. З Божою допомогою та поміччю людей костел відновимо. Храм у зовнішньому розумінні - це тільки видима споруда. Церква має виховувати дітей, молодь, має вчити заповідей любові. Тішуся дуже, що о. Юзеф Легович вже правив Службу Божу у Сокальському костелі. Між нами повинна запанувати єдність церкви католицької незалежно від обряду. Це питання треба винести на сесію, і проголосувати за рішення передати костел у власність римокатолицькій громаді.

@

@

Tak więc, 23 listopada tego roku grekokatolicka społecznośc zerwała umowę z sokalską radą miejską. Z pomocą Boga i ludzi kościół odnowimy. Kościół w znaczeniu ogólnym – jest widziany tylko jako struktura. Kościół powinien wychowywać dzieci, młodzież, powinien uczyć przykazania miłości. Bardzo jestem szczęśliwy, że ks. Józef Legowicz już odprawił Mszę św. w sokalskim kościele. Między nami powinna zapanować jedność Kościoła katolickiego, niezależnie od obrządku. Te sprawy powinny być przedstawione na sesji i przegłosowane za uchwalą o przekazaniu kościoła na własność rzymskokatolickiej społeczności.
.

Gość

.
о. Юзеф ЛЕГОВИЧ,настоятель римокатолицької громади у м. Жовква:
- Коли я був у США, то бачив як на одній вулиці є кілька церков, і люди там живуть мирно, бо то держава, де панує право. Думаю, що Сокаль таке знамените місто, яке послужить зміцненню любові між нами.

Знаю, були тяжкі хвилини в нашій історії, але нині будуємо помісну церкву, бо треба усвідомити, що нема ні польської віри, ні української, є християнська. Якщо наша праця піде, то до Сокаля більше приїжджатиме туристів, а це місту лише на користь. Послужить для добра міста і району.

@

@

Ks.Joseph Legowicz , dziekan żółkiewsko-sokalskiej wspólnoty rzymskokatolickiej :

- Kiedy byłem w USA, widziałem, jak na tej samej ulicy znajduje się kilka kościołów, a ludzie tam żyją spokojnie, bo to państwo, w którym panuje prawo. Myślę, że Sokal jest także miastem, które będzie wzorem miłości bliźniego.

Wiem, były trudne chwile w naszej historii, ale teraz budujemy przyszłość Kościoła, ponieważ musimy zdawać sobie sprawę, że nie ma wiary polskiej, ani ukraińskiej - jest chrześcijańska. Jeśli będziemy współpracować, to do Sokala przyjedzie więcej turystów, a to da miastu jedynie korzyści. To będzie współpraca dla dobra miasta i powiatu.
.

Gość

.

Марія СКОЧКО,колишня вчителька української мови, представник римокатолицької громади:

- Я представниця генерації старожилів Сокаля. Мої прапрабабці завжди мешкали у Сокалі. Дуже добре пам`ятаю, як функціонував той костел. Я і моя мама, як і багато поляків, і не лише їх, відвідували його. До костелу ходили не тільки поляки, багато було змішаних сімей.

Українці справляли також і польські свята, як поляки українські. В час війни костел працював. Пригадую процесію під час святкування Божого тіла, коли ми, маленькі дівчатка, розкидали пелюстки квіток. Дивувалась, що були думки, що цей костел не висвячений, то неправда. Як його закрили, ми пішли молитися до церкви св. ап. Петра і Павла. В 1943ому прийняла перше Причастя в грекокатолицькій церкві. Для мене то абсолютно не проблема, в яку церкву ходити: чи в грекокатолицьку, чи православну, чи римокатолицьку, тому, що Бог є один. Всі ми християни!

@

Gość

.

Єлизавета ЦАР,депутат міської ради, представник римокатолицької громади:
- Мама моя полька, а батько українець. Мене хрестили в грекокатолицькій церкві в Доброчині. В захоронці нас навчали декламувати вірші, танцювати, співати.

В 1943 році на "верху", щоб зробити різницю між українцями і поляками, почали ту різню, але до пересічних людей це стосунку не має. І нині мене дивує, що деякі люди досить агресивно ставляться до відновлення костелу. Думаю, що різниці нам робити не треба і радикалами у вирішенні цього питання не варто бути. Нам не треба ворожнечі, бо Бог то любов.

@

@

Elżbieta Car (Król) , członek rady miasta, przedstawiciel rzymskokatolickiej społeczności:

- Moja matka Polka, a ojciec Ukrainiec. Zostałam ochrzczona w cerkwi grekokatolickiej w Dobroczynie. W przedszkolu nas nauczyli recytować wiersze, tańczyć, śpiewać.

W 1943 roku ludzie rządni władzy chcieli skłócić Ukraińców z Polakami, zaczęli nas różnicować na swoich i obcych, ale wśród zwykłych ludzi tego nie ma. A teraz jestem zaskoczona, że niektórzy ludzie bardzo agresywnie podchodzą do odbudowy kościoła. Myślę, że nie powinniśmy być skłóceni i nie powinniśmy w tej sprawie być tak radykalnie negatywni w tej sprawie. Nam nie jest potrzebna nienawiśc, bo Bóg to miłość.

.

.